accueil
αρχική σελίδα
actualités
επικαιρότητα
architecture
αρχιτεκτονική
cinéma
κινηματογράφος
danse
χορός
design
ντιζάϊν
littérature
λογοτεχνία
arts plastiques
εικαστικά
bande dessinée
κόμικς
musique
μουσική
photographie
φωτογραφία
philosophie
φιλοσοφία
poésie
ποίηση
opéra
όπερα
théâtre
θέατρο
contact
επικοινωνία






Jean Tardieu
(1903 - 1995)


Mortel battement  
Ici commence et meurt
le peut-être encore
le très-peu le presque pas
Nulle image. Rien à voir
ni le clair ni l'obscur ni la couleur
l'ombre un instant gardée
d'un objet disparu
C'est que les signes tracés
aussitôt le feu les flambe :
il roule en deça des sons
un grondement monotone
À travers l'enorme rien
la menace du possible
avec l'impossible
se cache pour s'accoupler
Par un bruit de paroles
je m'efforce d'imiter
ce mortel battement
qui couvre le silence.
Formeries, Gallimard, 1976
 

Θανάσιμος κτύπος
Εδώ αρχίζει και πεθαίνει
το ίσως ακόμη
το πολύ λίγο το σχεδόν καθόλου
Καμιά εικόνα. Τίποτε για να δεις
ούτε το φωτεινό ούτε το σκοτεινό ούτε το χρώμα
ο ίσκιος μια στιγμή κρατημένος
ενός χαμένου αντικειμένου
Γιατί μόλις τα σημάδια χαραχθούν
αμέσως η φωτιά τα καίει:
κυλάει πέρα από τους ήχους
ένα μονότονο βουητό
Ανάμεσα από το τεράστιο τίποτε
η απειλή του πιθανού
μαζί με το απίθανο
κρύβεται για να ζευγαρώσει
Με έναν ήχο λέξεων
προσπαθώ να μιμηθώ
αυτόν τον θανάσιμο κτύπο
που σκεπάζει τη σιωπή.
Μετάφραση: Γιώργος Αλεξανδρινός


Η μετάφραση, δημοσιεύτηκε, μαζί με το κείμενο που ακολουθεί, στο περιοδικό Ιχνευτής, τεύχος 15 - Περίοδος Β΄ (μεγάλο σχήμα) Οκτώβριος- Δεκέμβριος 1995

Την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 1995, πέθανε στο Παρίσι ο γάλλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Jean Tardieu.  Είχε γεννηθεί από υγιή πατέρα "αλλά ζωγράφο" και μητέρα μουσικό "αλλά φυματική", όπως ο ίδιος προσδιορίζει στο "Σχέδιο για μια αυτοβιογραφική χρονολογία".
Έπαιζε με τις λέξεις για να ανατρέψει την έμφυτη απαισιοδοξία του, για να απαλύνει τη σκοτεινή άποψη του κόσμου, για να διασκεδάσει. Δημιουργούσε λέξεις και περίεργες εκφράσεις σ' έναν ασυνάρτητο λόγο χωρίς αυτό να εμποδίζει να θεωρείται ως ένας βαθειά λυρικός και τραγικός ποιητής. Υπήρξε πρόδρομος του θεάτρου του Παράλογου. Πολλοί βρίσκουν πως το έργο του συγγενεύει μ' εκείνο του Ιονέσκο αλλά και του Ζενέ και του Αντάμοφ.
Το 1972 τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Ποίησης της Γαλλικής Ακαδημίας, το 1981 με το Μεγάλο Βραβείο Ποίησης της Πόλης του Παρισιού, το 1993 με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων και, τέλος, το 1994 με το θεατρικό βραβείο Molière για το σύνολο του έργου του.





accueil
αρχική σελίδα
actualités
επικαιρότητα
architecture
αρχιτεκτονική
cinéma
κινηματογράφος
danse
χορός
design
ντιζάϊν
littérature
λογοτεχνία
arts plastiques
εικαστικά
bande dessinée
κόμικς
musique
μουσική
photographie
φωτογραφία
philosophie
φιλοσοφία
poésie
ποίηση
opéra
όπερα
théâtre
θέατρο
contact
επικοινωνία