 
        
|
     
Charles Baudelaire
(1821 - 1867)
L'étranger
─ Qui
aimes-tu
le mieux, homme énigmatique,
dis ? ton père, ta mère, ta sœur ou ton frère ?
─ Je n'ai ni père, ni mère, ni sœur, ni frère.
─ Tes amis ?
─ Vous vous servez là d'une parole dont le sens
m'est resté jusqu'à ce jour inconnu.
─ Ta patrie ?
─ J'ignore sous
quelle latitude elle est
située.
─ La beauté ?
─ Je l'aimerais
volontiers, déese et
immortelle.
─ L'or ?
─ Je le hais comme vous haïssez Dieu.
─ Eh ! qu'aimes-tu
donc, extraordinaire
étranger ?
─ J'aime les nuages... les nuages qui passent..
là-bas... les merveilleux nuages !
Le Spleen de
Paris (Petits
poèmes en prose)
★
Ὁ ξένος
─ Ποιόν
ἀγαπᾶς καλύτερα, αἰνιγματικὲ
ἄνθρωπε
πές ; τὸν πατέρα σου, τὴν ἀδερφή σου ἤ τὸν ἀδερφό σου ;
─ Δὲν ἒχω οὔτε πατέρα, οὔτε μητέρα, οὔτ'
ἀδερφή, οὔτ' ἀδερφό.
─ Τοὺς φίλους ;
─ Χρησιμοποιεῖτε ἐδῶ μιὰ λέξη ποὺ ἡ
σημασία της,
μέχρι σήμερα, μοῦ παραμένει ἄγνωστη.
─ Τὴν πατρίδα σου ;
─ Ἀγνοῶ ποῦ βρίσκεται.
─ Τὴν ὀμορφιά ;
─ Θὰ τὴν ἀγαποῦσα εὐχαρίστως, θεὰ κι
ἀθάνατη.
─ Τὸ χρυσάφι ;
─ Τὸ μισῶ ὅπως ἐσεῖς μισεῖτε τὸ Θεό.
─ Αἴ τί ἀγαπᾶς, λοιπόν, παράξενε
ξένε ;
─ Ἀγαπῶ τὰ σύννεφα... τὰ σύννεφα ποὺ
περνᾶνε...
ἐκεῖ πέρα... τὰ ὑπέροχα σύννεφα !
Μετάφραση: Γιώργος Μπιζιούρας
Δημοσιεύτηκε στο 1ο
τεύχος του περιοδικού θεωρείο,
Παρίσι, Ιανουάριος 1991
|
 
    
 
  |
